Smak życia, czyli debata o dopalaczach
Policjantka zajmująca się profilaktyką społeczną, wspólnie z przedstawicielką kłobuckiego sanepidu, odwiedziły uczniów ze Szkoły Podstawowej w Truskolasach. Zaproszeni goście przekazali młodzieży, jakie zagrożenia i konsekwencje wynikają z zażywania dopalaczy i innych substancji psychoaktywnych. Ponadto, mundurowa apelowała do młodych ludzi o świadome podejmowanie decyzji, które mogą mieć wpływ na całe późniejsze życie.
Mł. asp. Aleksandra Śledziona z Zespołu do spraw Profilaktyki Społecznej wraz z Małgorzatą Chobot z Powiatowej Stacji Sanitarno – Epidemiologicznej w Kłobucku odwiedziły uczniów ze Szkoły Podstawowej w Truskolasach. Podczas tego wydarzenia promowały zdrowy styl życia, wolny od używek i dopalaczy. W czasie krótkich prelekcji młodzi ludzie dowiedzieli się, czym może grozić nabywanie i zażywanie dopalaczy oraz innych środków psychoaktywnych. Policjantka zwróciła uwagę również na to, że największe niebezpieczeństwo zażywania dopalaczy wynika z faktu, że ich skład chemiczny nie jest znany, może podlegać wahaniom i modyfikacjom, a więc nigdy nie wiadomo, jak po ich zażyciu zareaguje konkretny organizm. Mundurowa podkreślała, że dopalacze to substancje działające na ośrodkowy układ nerwowy, które wpływają negatywnie na pracę mózgu, przez co stanowią zagrożenie nie tylko dla zdrowia, ale i życia!
Policjantka apelowała do młodzieży o rozwagę i świadome podejmowanie decyzji, które mogą mieć wpływ na ich całe późniejsze życie.
Najczęstszymi powodami sięgania przez młodzież po środki psychoaktywne są:
• chęć zaspokojenia ciekawości;
• chęć bycia akceptowanym przez grupę rówieśniczą;
• udowodnienie przed rówieśnikami swojej „dojrzałości”;
• chęć odreagowania stresu, niepowodzenia;
• chęć pokonania wstydu i nieśmiałości w relacjach z rówieśnikami;
• obawa przed wykluczeniem;
• gwarancja „dobrej” zabawy.
Do najczęściej spotykanych skutków pojawiających się w trakcie i po zażyciu tzw. dopalaczy możemy zaliczyć:
• bóle głowy, migrena;
• kołatanie serca (przyspieszone tętno często sięgające 200, duszności, ból w klatce piersiowej;
• agresja, zaburzenia koordynacji ruchowej, drżenie rąk;
• nudności, wymioty, biegunka;
• zmęczenie, osłabienie, brak zdolności koncentracji;
• reakcje alergiczne;
• myśli samobójcze, omamy;
• napady leku, halucynacje;
• nadmierna wrażliwość na dźwięki i światło.
Gdzie szukać pomocy:
• 800 060 800 Infolinia Głównego Inspektora Sanitarnego
• 116 111 Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży
• 800 100 100 Telefon dla rodziców i nauczycieli w sprawie bezpieczeństwa dzieci
• 800 12 12 12 Dziecięcy telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka.
